I was shocked to learn that a friend of mine at airport project has pass away. More over I just chat with him on Friday evening, only a day or a few hour before he’d gone. For whatever reason, it is too soon for him.
He just get a new job. The farewell e-mail to his airport friends on November 29 subject “e-mail สุดท้ายของสนามบินสุวรรณภูมิ ” was not expected to be his last e-mail to everyone forever. However, it was.
ถึงทุกท่าน
เนื่องจากเป็น วันทำงานวันสุดท้ายของสนามบิน สุวรรณภูมิ พอดีมี ปัญหามากมาย ใน 2-3 วันที่ผ่านมาเลยไม่ได้ ขอบคุณทุกคน ด้วยตัวเอง เลยขอใช่ e-mail ฉบับนี้ เป็น คำขอบคุณทุกคนแทน ขอขอบคุณทุกคนที่คอยอบรม สั่งสอนผมมาตลอด 3 ปีกว่า ๆ ไม่ว่าจะเป็น พี่แก่, พี่กนก, พี่สหัส ( 3 คนที่สำคัญ ที่สุดที่ทำให้ผมได้มีโอกาศได้ร่วมงานกับกลุ่มคนที่สุดยอด กลุ่มคนที่สร้างระบบของสนามบินสุวรรณภูมิ). พี่หน่อง ,พี่รัตนา , พี่เอ็ด ,พี่วิทยา , พี่ฮั่ว พี่เอก, พี่โจ็ก ,เจ๊จุ๋ม ,พี่หนึ่ง , พี่มาโนช ,พี่อ้น ,พี่เสือ , น้าตุ๋ย, พี่นุช ฯลฯ ผมขอขอบคุณทุกคนที่กล่าวถึงและที่ไม่ได้กล่าวถึงอีกมากมายหลายท่าน ขอขอบคุณที่ คอย อบรมบ่มนิสัยของผมมาตลอด คอยตักเตือนและ เป็นห่วงผม ให้ความอบอุ่นทั้งในเวลางานและไม่ใช้เวลางาน ในฐานะพี่ ในฐานะ หัวหน้าทั้งในสายงานและไม่ใช้สายงาน ทุกคน คอยให้ความรู้ , ค่อยให้คำปรึกษา ,ให้โอกาศในการทำงานกับผม แล้วก็สอน น น น สอนจนไม่มีอะไรจะสอนอะไรอีก และอำนวยความสะดวกให้ผมตลอดมา ทั้ง 3 ปีกว่า ๆ อะไรหลาย ๆ อย่างไม่เคยทำก็ได้ทำ ,ไม่เคยลองก็ได้ลอง ,ไม่เคยมีก็ได้มีต้องขอขอบพระคุณ ทุกท่าน ม๊าก มาก ๆๆๆๆๆ…จากที่ผมเดินเข้ามาใน ABU เป็น แค่ junior คิดอะไรเองไม่ได้ ทำงานเองก็ไม่เป็น และก็ไม่ ระบบ ระ เบียบ แต่ ปัจจุบัน ผม เป็น senior แล้ว (หรือเปล่าไม่แน่ใจ) แต่ผม ก็ มีความคิดขึ้นมามากเลยครับ สามารถคิดอะไรเองทำงานเป็น แก้ไขปัญหาได้ และอื่น ๆ เพราะทุกคน สั่งสอนผมมาทั้งนั้น ด้วยความเก่งของทุกคนทำให้ผมมีวันนี้ วันที่ปีกผมแข็งพอสมควรเพราะผมได้ทำงานกับคนเก่ง ๆ อย่างทุกคน แต่มันก็คือสัจธรรม งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลา ขึ้นอยู่กับว่าใครเมาก่อน ใครเมาหลัง (พี่สหัส คออ่อนสุดเลยไปก่อน) ส่วนผมเป็นพวกคอแป๊บ เลยออกที่หลัง เพราะทุกท่าน จริง ๆ ขอบคุณมา ณ ที่นี้ คร๊าบบบ…สุดท้ายผมขอฝาก เด็ก ๆ ทีม Network ด้วยน่ะครับ ผมเข้ายังเป็น junior เหมือนผม เมื่อ 3 ปีที่แล้ว พวกเขายังไม่เก่งพอ เลยต้องขอแรง พี่ ๆ ทั้งหลาย อบรมสั่งสอนเหมือน ที่ สั่งสอนผม มาด้วยครับเคารพรักพี่ ๆ ทุกคนเลย
อัครา ขุนอินทร์สุข
Rest In Peace, Pat, where ever you are.
