ไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะเจอกับเหตุการณ์แบบนี้กับตัวเอง ก่อนนั้นตอนปี 26 ก็คิดว่าน้ำท่วมครั้งนั้นหนักหนาแล้ว เพราะขนาดที่ได้ลอยกระทงที่หน้าบ้าน แต่ครั้งนี้ถึงต้องเก็บของออกจากบ้านมานอนที่อื่น เข้าใจถึงคนที่เป็นเจ้าของบ้านที่น้ำกำลังจะท่วมไปครึ่งหลังโดยที่ป้องกันอะไรไม่ได้เลย ออกมาแล้วก็ยังเป็นห่วงว่าน้ำขึ้นมาถึงไหนแล้ว รวมไปถึงเจ้าวูวูกระต่ายหนุ่มที่ตอนออกมาหาตัวไม่เจอเลยไม่ได้เอามาด้วย ได้แต่โทรถามระดับน้ำกับ รปภ.อยู่ทุกวันจนสุดท้ายวันอาทิตย์ก็ติดต่อไม่ได้ ก็คิดว่าคงเรียบร้อยไปแล้ว
ส่วนที่สนามบินที่เดิมจะเห็นคนเดินทางไปเที่ยว แต่ตอนนี้จะเห็นคนเก็บข้าวเก็บของหนีออกจากกรุงเทพ เป็นภาพเหมือนในหนังที่ไม่เคยคิดว่าจะเกิดในเมืองไทย
ตอนนี้กลับมากังวลต่อไปว่าจะเป็นแบบนี้อีกนานแค่ไหน จะได้กลับเข้าบ้านเมื่อไหร่ และต้องซ่อมอะไรบ้าง และที่สำคัญที่สุด… จะหาทางป้องกันอย่างไรถ้ามีน้ำมาขนาดนี้อีก ซึ่งอย่างสุดท้ายยังหาคำตอบไม่ได้
– Posted using BlogPress from my iPad 2
